'' Evening glow '' Acryl, mixed media op canvas 50x70

@ Coby december 2014



Zoveel kersten voorbij

een nieuwe leegte vult de kamers

vertrouwde rituelen verliezen glans

en zelfs de oude magie

kalft langzaam af

niets lijkt meer hetzelfde

anders …

maar toch ook weer niet

onverwacht

glinstert tussen de stille uren

een breekbaar randje licht

voelbaar

als op een kalme bries

cirkelt herinnering onder mijn huid

in gedachten adem jij

onzichtbaar

in mij

@ Coby 26 december 2014

Simply red (acryl op canvas 60x80)

Gevlucht

ze gaan met lege ogen
die teveel hebben gezien
als stille gedaanten
samen op weg
naar het nieuwe jaar
de krachten diep verborgen
tussen bottig silhouet

hier lijkt kerst zo ver
begraven in een andere tijd
rijgt honger
de dagen onzichtbaar aaneen

groot en klein schuwen de uren
in het vreemde bed
tot een ferme slaap de laatste
luiken sluit
voor dit slopend verzet



Geschreven n.a.v. Het Light Festival in Amsterdam
Bij het object  '' Family of six ''



@ Coby 13 December 2014

Kerst-mist

zelfs in de schaduw

verstrijkt de tijd

december

de maand waarin liedjes

prikken als dennengroen

in een open wond

met in de verte

nog immer dezelfde sterren

zwaar hangend

in een lucht van amethist

verbondenheid

vlecht rozen om de lege plek

maar deze kerst

mist...

@ Coby 8 December 2014

Onvoorwaardelijk

-  Voor alle moeders  - 

achter de sluier

vlamt een stil protest

bange blikken

drijven in poelen van angst

en wanneer monden

spreken in een vreemde taal

brandt op haar lippen

de onbegrepen vraag

in moederharten

woedt de strijd

het  vertekend beeld

kruist de hardheid van vandaag

maar morgen draagt haar vlag

als een vlijmscherp zwaard

en boven de rode daken

gloeit een warmte

ongekend

voor de tijd van het jaar

@ Coby 2 December 2014

Tot stof

november

verstuift het dorre blad

in de schaduw van de winter

wuiven spichtige nerven

een laatste groet

stille berusting

zwalkt langs lege paden

waar de smaak van verlies

sluimert op het ritme

van vergeten geur

omringd

door ’t naakte hout

wast de herfst zijn kleurig hemd

en tussen pover pulver, vervliegt

de oude tijd

@ Coby  29 November 2014

Hink stap sprong

een wreed besef
klaart het beeld

in zeeën van tijd

zoeken landerige dagen

perspectief

voeten

dwalen doelloos

tussen ‘t stervend blad

waar vroeger
wiegt op de adem van toen

langs de weg

groeit een nieuwe leegte

verpakt in verlangen

naar de andere kant

en ik volg mijn spoor

balancerend....
zonder jouw hand

@ Coby 23 November 2014

Kwetsbaar imperfect

gekneed

uit het levendigste wit

schuwt dit lichaam

iedere glans

zonder woorden

doorspekt haar naaktheid

de adem

van het laatste taboe

slanke armen

strelen de gestraalde vorm

en onze normen smelten

tot kwetsbaar imperfect




*Geschreven bij het beeld '' Liggende vrouw naakt ''

Uit de serie '' Witte vrouwen ''
van Kees de Man

@ Coby 10-11-2014

Windstil

verdriet

kerft zijn strepen

nog immer met dubbele pen

de strakke lijnen

verbergen een gewonde blik

die het ochtendlicht verschraalt

en de mooiste kleur

verwatert tot grijs

maar ik

werp het pantser

uit de allerhoogste boom

laat m,n adem los

en vlij mijn hart

in de armen van de tijd

@ Coby 23 Oktober 2014

Atelierroute Zwijndrecht

 Voor het eerst ga ik mijn schilderijen

en een deel van m 'n gedichten exposeren

tijdens de open atelierroute 

Op 8 en 9 november

Prins Mauritsstraat 37A 

te Zwijndrecht

Best wel spannend

en nu maar hopen dat er veel bezoekers komen!

1

1

Een vroege herfst

lege woorden

splijten op de tong

maar het lichaam

aardt tussen de golven

en slechts een kille boodschap

rimpelt in het zand

ik heb de herfst

al dood geschreven

zijn laatste adem

verdampt  achter de kieren

waar gevoel

strijdt met verstand

@ Coby 21 oktober 2014

* Bij schilderij '' An early fall ''

Averij

ver uit het zicht
tussen toekomst en dromen
dobbert mijn bootje
gepokt en gemazeld
door averij

zorgvuldig gedompeld
in melancholie
bijten de sporen
van ons zijn

maar ik koester de storm
deel mee in zijn kracht
en aarz’lend
ontwaakt in de luwte
het laatste restje mij

Zonder wij

ik mis de stille uren

waar woorden ontbreken

en het kleinste geluid

de rust verstoort

een schaduw

gevuld met gedachten

volmaakte eenheid

tevreden
met slechts zijn

liefde

zo  voelbaar

als de steelse blik

op een gestolen moment 

verbondenheid

reikt over de dood

maar het meest

mis ik wij

@ Coby 7 Oktober 2014

An early fall

Acryl op canvas

@ Coby 15 -9-2014

Adem in...

hortensia’s

verliezen het laatste spoortje kleur

wederom

weven de webben hun tengels

tussen ’t vergrijsde bed

het najaar

nadert met gepaste stilte

weemoedig verval

in herinnering gevat

en langs de eerste broze randjes

ontvouwt de herfst

zijn kwetsbaar pad

   @ Coby 5 September 2014

                                                                                                                   

Waterwals

soms vormen de golven een lied

danst haar melodie

lichtvoetig

boven ’t zilte zand

als bij toverslag

raken haar troostende klanken

de juiste snaar

en komt zelfs de einder

een stukje dichterbij

@ Coby 30 Augustus 2014

Bevroren tijd

tussen gesloten cirkels

verbergt de dag zijn stilte

morgen

blijft onwetend uit het zicht

kale takken

kwetsen de naaktheid

en eindeloze regen troost

met een monotone tik

de afstand wordt groter

jouw allerlaatste geur vervliegt

en ik
leg je spullen in een doosje

en begraaf mijn dromen mee

’k had nog zoveel willen vragen

maar door de ogen van gister

bevriest het verre licht

@ Coby  26 Augustus 2014

Verder...

onstuimig

preekt de branding

het laatste lied

ternauwernood geschreven

reiken haar woorden

verder
dan de dood

de zon verdwijnt

in een waas van licht

en boven het water

bespeelt de wind

mijn tranen

op snaren van goud

verbonden

door de golven

graaft oneindigheid zich in

@ Coby 10 Augustus 2014

Binnenkou

stilte

spreekt luider dan ooit

verstopt tussen restanten van toen

klimmen mijn bevende letters

tegen een muur 

maar de woorden

raken kant noch wal

het gevoel lijkt verdwaald

in een leven

waar herinnering schrijnt

op ieder leeg moment

de rauwe waarheid

verdreef jouw laatste blik

en ik heb het koud

sinds jij er niet meer bent

@ Coby 3 Augustus 2014

Ilse De Lange - I Still Cry + Lyrics

Bodemloos verlangen

duizend schimmen
verdwenen
in een onbewaakt moment
hun woorden
kruipen uit de leegte
op de bodem van ons zijn

een tijdloze tijd
koestert het tere web
zorgvuldig gesponnen
tussen vroeger en nu

lange uren lijken lichter
nieuwe hoop
bedekt de diepste kou

zijn kwetsbare draden
verbinden
in de adem van de eerste rouw

@ Coby 1 Augustus 2014

Herkenning *

het  leven

houdt zijn adem in

woorden missen

de stem stokt

en ik
zoek het nieuwe spoor

tussen de wijzers van de tijd

kleur opent kleur

gevoel

spreekt met dubbele tong

zelfs in gedachten

blijft al het oude bewaard

want het bloed

leidt

* Geschreven bij schilderij Requiem

@ Coby 4 Juli 2014

'' Requiem ''

12-2-1958   -   14-3-2014

@ Coby  4 Juli 2014

Kind

het  water

weerkaatst in zijn stralen

een glinstering drijft dichterbij

ruwe aarde verpulvert tot zand

verweerde erosie

de som van jaren

veiligheid krimpt

verdriet vertraagt de stilte

en alles gaat voorbij

zo eindig, zo nieuw

verlaten

doch niet alleen

leun maar op mij

ik draag je

@ Coby 29 Juni 2014

Wending

verandering

regeert de dagen

het oud stramien

verliest terrein

niets

is meer hetzelfde

maar de buitenwereld blijft

en de zon schijnt

zelfs de bloemen

bloeien uitbundiger dan ooit

want de klok

telt door

ongeacht

@ Coby 22 Juni 2014

Nachtdicht

schoorvoetend

opent de tijd

haar laatste deur

grimmig zwart

verstikt de adem

stilte

vlecht nieuwe lijnen

op mijn gezicht

in de kamers

echoot het gemis

maar jouw mond

zwijgt voorgoed

een kille onrust

voedt de kou

deze  leegte

groeit nog sneller

dan het onkruid in de tuin

en in de gang

troost jouw jas de mijne

@  Coby 21 Juni 2014

Een zoete belofte

in de afdruk van het tij
lees ik jouw naam

als een zachte bries

laveert mijn antwoord

op de wind

de adem van de zomer

nadert tijdloos

een schaduw

zo voelbaar dichtbij

langzaam

verdrinken mijn tranen

in golven van verlies

maar tussen ’t roze parelmoer

dragen de dagen licht

daar troost het zoute water

terwijl de verte

belooft

@ Coby 16 juni 2014

Onomkeerbaar

het kille licht

sijpelt genadeloos door het raam

en beroert de realiteit

gisteren

schuilt nog immer

in de armen van toen

buiten

ontwaken de vogels

hun klanken 

breekbaar verborgen

tussen oneindig teer

een pijnlijk gemis

vult de leegte

met iedere hartslag

groeit het besef

nu niet, morgen niet

nooit meer …

@ Coby 10 Juni 2014

Verbonden

vanavond

vulde saamhorigheid

de ruimte

bezieling straalde

en zoete klanken

regen de woorden

zorgvuldig aaneen

een compositie

van geluid en beeld

gaf de vormen meer diepte

het voelde

voor ’t eerst

niet langer alleen

@ Coby 21 mei 2014

Geschreven n.a.v. de opening van het project

'' Door de stad voor de stad  ''

Best wel een beetje trots...

achter de deur

ademt geschiedenis

op het ritme  van verleden tijd

de oude wilgen

hebben zelfs de zwaarste storm

doorstaan

het stervend loof treurt

op weg naar een nieuw begin

herinnering hangt log

boven de kale takken

gebogen en gelouterd

door het schuren van gemis

ontelbare tranen

beroeren de verweerde zerken

in keurige rijen

tussen marmer en steen

teveel namen

liggen begraven

in gewijde grond

wat rest

zijn slechts vier woorden

zijt ook gij bereid ?

Een spoortje mei

geknakte bloemen

koesteren blad

wanneer innerlijke kou

wordt omhelst

door de zachtheid van mei

vroeger

verbleekt in het licht van nu

en teer pastel

omringt de stilte

voor altijd

blijf jij

onbereikbaar dichtbij

@ Coby 17 mei 2014